15 september 2013

Leerdam

'Het glas maakt de stad Leerdam, maar de stad Leerdam maakt ook het glas!'

Naast de houtindustrie en de kaasindustrie wordt het Zuid-Hollandse plaatsje Leerdam vanaf de 18e eeuw gedomineerd door de glasindustrie. Royal Leerdam en Royal Leerdam Crustal zijn inmiddels namen met wereldfaam. Glasblazers uit binnen- en buitenland hebben in Leerdam het glasblazen tot glaskunst verheven en hun mooiste creaties geblazen. Leerdam is dan ook de glasstad en dat is overal terug te vinden. Het glas loopt a.h.w. als een rode draad door de binnenstad van Leerdam.

De rijke historie van het stadje vind je nog terug in de goed bewaarde historische gebouwen, zoals de geheel of gedeeltelijk gerestaureerde stadsmuren van de Zuidwal en het Oude Raadhuis. Vooral aan de monumentale  stadsmuur aan de Zuidwal kun je nog zien hoe de 'vesting Leerdam' ooit was.















Zand, kalk en soda vormen de basiselementen van glas, of het nu gebruiksglas, kunstglas of sierglas is. Er wordt in Leerdam machinaal glas geproduceerd maar ook wordt er 'aan de oven' geblazen. Uit de pot wordt met een stalen pijp een klompje vloeibaar glas met een temperatuur van 1130 graden gehaald, het zogenaamde 'keien'. Door de pijp rond te draaien en te vormen met een natte houten vorm, de z.g. 'klots', wordt het glas op de pijp geconcentreerd. Daarna begint het blazen.

Afhankelijk van de vorm van het product zijn er 'ballonblazers', 'bekerblazers', 'flessenblazers', 'kelkenblazers' en nog meer specialiteiten. Een glasblazer doet er gemiddeld zo'n 8 jaar over 'meesterglasblazer' te worden.













Glaswerk

Bij een bezoekje aan Leerdam mag natuurlijk het bekende glaswerk niet ontbreken. Zomaar gekiekt in een vitrine. Geen optimale plaatjes, maar wel kleurrijk. Zand, kalk en soda vormen de basiselementen van glas, of het nu om 'gebruiksglas', 'kunstglas' of sierglas gaat. Er wordt in Leerdam machinaal glas geproduceerd maar ook wordt er nog 'aan de oven' geblazen. Uit de 'pot' wordt met een stalen pijp een klompje vloeibaar glas met een temperatuur van zo'n 1150 graden gehaald, het zogenaamde 'keien'. Door de pijp rond te draaien en te vormen met een natte houten vorm, de z.g. 'klots', wordt het glas op de pijp geconcentreerd. Daarna begint het blazen. Afhankelijk van de vorm van het eindproduct zijn er 'ballonblazers', 'bekerblazers', 'flessenblazers', 'kelkenblazers' en nog meer specialiteiten.
Een glasblazer doet er gemiddeld zo'n 8 jaar over om 'meesterblazer' te worden.